Hey girls ik ben al drie keer begonnen aan een blogpost, maar weet gewoonweg niet wat te typen. Heb eigenlijk totaal geen puf, had gisteren een blogpost willen delen om te vertellen hoe het met me gaat...op en neer...
Maar als ik hem nog eens lees is hij wel erg zwaarmoedig en onsamenhangend. Maar om een hele nieuwe blogpost te typen daar heb ik gewoonweg de energie niet voor.
Vandaag naar de bedrijfsarts geweest en daar kwam ik mijn coach tegen die ook al een aantal maanden ziek thuis is. Fijn om haar weer eens te zien en hebben ook nog even bijgepraat nadat zij bij de bedrijfsarts was geweest.
Wat is het soms moeilijk om mensen te vertellen hoe het met je gaat als ze erom vragen. Als ik werkelijk zou moeten vertellen hoe het met me gaat zijn we minstens twee uur verder of zo, en daar heb ik dus niet altijd zin in of de energie voor en soms wil je het er ook gewoonweg niet over hebben...
Dus mijn antwoord 'het gaat op en neer' is nu standaard. Want zo is het eigenlijk ook. De ene dag voel ik me goed, de andere dag wat minder. Het ene moment ben ik vrolijk, maar er hoeft maar iets te gebeuren en dan ben ik verdrietig. En ook dat mag er zijn...
Ik zie natuurlijk nog steeds heel veel mooie dingen in het leven en wordt blij van alle kleine dingen, zoals van echte post, van mooie bloemen, van lieve kaarten. Dankjewel lieve Femke van Urban Hippies voor die gave armbanden en lieve Hetty voor je prachtig borduurde vogeltjesarmband :). Nu al leuk bij mijn gepimpte 'vogeltjes' jurk ;).
Maar voor nu hou ik het kort en laat ik mijn blogpost hierbij en ga ik weer goed voor mezelf zorgen en dadelijk voor het eten zorgen. En ook ervoor zorgen dat ik straks niet weer online bezig moet zijn met mijn blogpost als manlief thuis is. Alhoewel ik denk dat het maar een korte avond wordt want ik ben total loss...heb weer een paar nachten weinig geslapen. Dus zorg goed voor jezelf lieverds en wees niet te streng voor jezelf! Doe ik dat ook ;).
Lots of love from Susan
