Hey girls als ik dit bericht typ is het 5.50 uur in de ochtend, ik werd wakker om 3.48 uur en om 4.47 uur ben ik proberen om te gaan slapen, na het lezen van een boek, maar ik lig nog steeds wakker...
Back to reality voor mij, op vakantie heb ik vrijwel de hele nacht door kunnen slapen. Op het moment na dat ik 's nachts wakker wordt van het gesnurk van manlief en verhuis naar een andere kamer.
Ik las van een collegaatje een berichtje op Facebook dat ze nodig moest ontstressen...nou ik heb kunnen ontstressen, maar als je thuis bent is het er gewoon weer hoor...daar kun je niet voor weglopen...maar het heeft me wel goed gedaan hoor even er tussenuit zijn.
Maar nu raak ik dus weer terug in mijn oude patroon van 's nachts wakker worden en gewoonweg niet meer terug in slaap komen. Oordopjes die ik op vakantie heb kunnen verdragen, beginnen me nu te irriteren...zeur zeur zeur hihi. Ik wil helemaal niet zeuren hoor, maar het is nu eenmaal de realiteit van de hoogsensiviteit waar ik last van heb. Nu heeft dat zekers ook vele voordelen hoor, zoals ik al van de week schreef over een hart dat zingt van dingen waar ik blij van wordt.
Ik ben er trots op hoor dat ik een gevoelsmens ben en diep kan voelen, ik kan genieten van de kleine dingen in het leven maar ook van de grootse.
Ik kan intens genieten van tijd doorbrengen met de mensen die me lief zijn.
Ik ben daarnaast ook iemand die heel graag alleen is...geniet van de tijd met mezelf. Maar zoals ik gisteren ook al schreef soms kom ik gewoonweg tot niks, mmm eigenlijk wel heel vaak. Maar ook dat is zoals het is...
Als ik dit typ hoor ik een auto voorbij komen, oh wat was het zalig rustig in dat huis in Ierland 's nachts...behalve dat je de mensen die in het huis woonden hoorde lopen op de vroege ochtend of late avond. Maar okay de rust van het platteland, uhm hoezo plat er was niks plats aan Ierland whahaha...maar je snapt wat ik bedoel.
Ik heb last van omgevingsgeluiden, last van een te harde televisie, van buren die geluiden maken, ik heb van die super sensor oren en hoor nu gekraak...terwijl ik ook manlief hoor snurken in een andere slaapkamer...dichtslaande autodeuren...grrr ik wil rusttttt!
Maar straks pak ik mezelf weer bij elkaar hoor en ben ik de Susan die altijd probeert positief te zijn en door te zetten. Ik ga straks wat brievenbuspakjes versturen naar Tante Betsy girls...ik ga vanmiddag lijsten invullen op een pc als intake voor het revalidatie/reïntegratie traject.
Het zal me allemaal benieuwen, ergens begin juli heb ik nog een aantal intakes en krijg ik het adviesgesprek, ik ben bang dat ik ook nu weer te goed gevonden wordt en wederom niet geholpen wordt, pff Susan die kan het allemaal wel...Susan is namelijk Miss Positive...
Mmm Susan realiseert zich opeens dat het weleens volle maan tijd kan zijn, ook al iets waar ik last van heb. Oh girls sorry dat ik even niet mijn happy zelf ben...och ja natuurlijk ben ik dat ook nog steeds, maar voor nu ben ik ook even gefrustreerd en wil ook deze kant van mezelf laten zien...alhoewel ik me afvraag of ik deze post wel daadwerkelijk zal posten. Ik wil natuurlijk wat opbouwends posten, iets waar je iets mee kunt. Ik wil een positieve noot aan jullie leven brengen, maar soms is het misschien helemaal niet verkeerd ook deze kant van mij te laten zien, die is er namelijk ook. Een Susan die een weg zoekt in haar hoog sensitief zijn en overspannen thuis zit.
Lots of love from Susan
Ps toch maar cowboylaarzen aangedaan ipv sneakers, het is wat frisser (wel veel bekijks in de stad)...vanmorgen by the way wel nog tussen 7 - 9.29 uur kunnen slapen...nu uitgeput van anderhalf uur lang vragenlijsten invullen...zo blij dat ik dit vanmorgen al had geschreven.
