dinsdag 19 juni 2018

Tante Betsy love, peace, joy and happiness


Hey girls gisteren schreef ik al dat ik vandaag een sterk verhaal te vertellen heb, van wat ik gisterenmiddag heb meegemaakt en wat veel duidelijk maakt van de afgelopen tijd. 
De titel love, peace, joy and happiness hoort er goed bij want het is wel een verhaal met een seventies randje ;).
Ik vertelde het gisterenmiddag ook door aan Tante en schreef al ‘daar gaat je goede imago’ whahaha...



Ik had gisteren toch zo’n last van hoofdpijn en duizeligheid. Wat is nu...nadat ik de buurvrouw had gebeld die verpleegster is...omdat mijn hoofdpijn (alsof een band om mijn hoofd zat) erger en erger werd...
Dus kwam de buuf even om omdat ik zoiets had van ‘buufff ik ben duizelig, hoofdpijn wat kan ik er tegen doen?’
En terwijl we aan het praten waren over hersenschudding (ze adviseerde me om rust te nemen...dat dat de beste remedie was) bedacht ik me dat ik eigenlijk al die weken (3 weken nu) geen last van hoofdpijn heb gehad...


En al pratend viel me in dat ik om 11 uur wietdruppels had genomen vanwege de pijn (de eerste keer weer sinds dat ik de laatste keer flauwviel).
En terwijl we zo aan het vertellen waren voelde ik me steeds duizeliger worden (zweverig natuurlijk ;)) en alsof ik in de derde persoon aan het praten ben...
En opeens sloeg het in als een bom oops Susan is zo stoned als wat... 


Ik Susan die niet aan drugs doet of ooit heeft gedaan (gevalletje de controle niet willen verliezen), die geen koffie drinkt en geen cola en dus niks van stimulerende middelen binnen krijgt. En ook aan het minderen met suiker is...
Ik die wel eens alcohol drink, maar als ik al merk dat ik een beetje tipsy word dat ik dan stop...
Ik dus zo stoned als een garnaal...van zo’n 3 druppels wietolie (zelfgemaakte...uhm niet door mij ;))...ondertussen denk ik dat het toch iets meer druppels waren whahaha...bijna een half pipetje ;). 


Zie je het al voor je lig je daar met je goed fatsoen als vijftigjarige in je Summer Cross Daisy jurkje van Tante Betsy en word je lacherig en staat je dertigjarige buuf je aan te kijken en jij ligt alleen te giechelen. 
Ik zocht net eens op 'stoned' maar ik was klaarblijkelijk 'high'...och dat past eigenlijk ook veel beter bij deze miss positive whahaha. 


Gelukkig heeft de buuf wat ervaring met wietolie vanwege haar epilepsie (ze neemt ‘s avonds een druppeltje of twee) en vertelt me dat ik veel zoet moest eten en veel (water) moet drinken, zodat ik het zo snel mogelijk uit mijn systeem krijg. 
Ze was zo lief om me een banaan van beneden te halen, een bonbonbloc (van Arno) en wat druiven want ik was zo duizelig (lees zweverig) als wat. 
Daarna heb ik nog maar eens een uur met een goede vriendin aan de telefoon gehangen die ook al eens wietolie heeft gebruikt, nog een ervaringsdeskundige ;).


En na een boterham met kaas en flink wat stroop gegeten te hebben (ik durfde de trap naar beneden weer aan, na mijn overdosis aan suiker en met mijn dinnetje aan de telefoon, dan kon ze nog altijd iemand bellen als ik de trap af zou stuiteren), ben ik gaan slapen bij een geleide meditatie van Doreen Virtue (op Youtube). 


Daarna nog een keer dezelfde meditatie geluisterd en meteen met mijn enorm relaxte zweverige hoofd de geleide meditatie/healing heel bewust mee gemaakt. 
Wow wat een ervaring om alle controle los te laten en gewoon mee te gaan met de flow. 



Nu ga ik jullie niet meteen aanraden om allemaal ook aan de wietolie te gaan hoor, want menn het is toch wel een hele vreemde ervaring.
En ook al was het uiteindelijk een hele diepgaande ervaring met die healing toch raad ik dit niet zomaar even aan. Maar afraden zal ik het ook niet ;). 


Verder realiseerde ik me al kletsend met de buuf dat ik dit ook die zaterdag heb gehad (het weekend na mijn ongeluk), toen ik manlief heb gezegd ‘ik moet nú naar het ziekenhuis!’. 
Ik had die druppels de dag ervoor ‘s avonds voor het eerst genomen (omdat ik niet tegen die chemische troep van Oxycodon kan)...ik mocht er eentje per 4 uur en waarschijnlijk wel die middag twee genomen ipv eentje. 
Ja gevalletje hooggevoelig zijn of een gevalletje wietolie met wat extra’s whahaha.


Ik schrijf dit nu ‘s avonds als mijn mannetje al op een oor ligt en ook zodat ik er niet meer onderuit kom om het eventueel toch niet te delen ;).  
Sinds een uur of zes 's avonds ben ik weer helemaal mezelf, ook dankzij het eten dat manlief klaar had gemaakt (ja hij doet nu het huishouden naast zijn baan). 
Ik ga zodadelijk voor het slapen gaan één druppeltje nemen en ervaren wat dat met me gaat doen...ik weet nu wat ik kan ervaren en dat het verder niks met een hersenschudding te maken heeft ;). Morgen heb ik therapie (voor jullie vandaag dus) ik heb weer vanalles te bespreken whahaha. 



Ennuh hebben jullie ook ervaring met wietolie? Ik ben wel benieuwd naar je ervaring en je mag ook heerlijk in je reactie je suf lachen om die Susan die gisteren zomaar even een paar uur high was. 

Lots of love from Susan